Mijn visie is helder: hormoontherapie biedt veel vrouwen tijdens en na de overgang aanzienlijke voordelen en is terecht de nummer 1 richtlijn in de medische zorg. Toch wil ik als complementair zorgverlener nuance brengen.
Ja, er zijn nog steeds misvattingen over hormoontherapie, met name over bio-identieke hormonen, die onnodige angst veroorzaken. Daarnaast wordt er vaak te laat gedacht aan hormonale tekorten als oorzaak van klachten die vrouwen na hun veertigste ervaren. Omwille van die redenen vind ik het terecht dat er meer aandacht gaat naar correcte informatie over hormoontherapie. Iedereen heeft er namelijk recht op.
Maar niet iedere vrouw kiest voor hormoontherapie, en dat is oké. Daarnaast zouden sommige vrouwen het graag willen, maar kunnen ze niet vanwege onderliggende problemen of andere gezondheidsrisico's.
Echter, zélfs voor vrouwen die hormoontherapie wel gebruiken, blijft mijn boodschap duidelijk: het is geen wondermiddel dat plotsklaps alle hormonale klachten daadwerkelijk oplost.
"(Peri-)menopauzale klachten vragen om een brede, integrale aanpak."
Een pil of crème ter vervanging van 1 of 2 hormonen is niet voldoende om vitaal en gezond te zijn én blijven. Hormoontherapie kan dus een belangrijk onderdeel zijn, maar je maakt vooral ook een verschil door je levensstijl aan te passen. Voeding, slaap, omgeving, ontspanning en zelfzorg – deze factoren zijn bepalend voor je welzijn, vooral wanneer je hormonen schommelen en naarmate je ouder wordt. Over deze levensstijlpijlers geef ik diepgaande informatie en adviezen in mijn boek 'Onze hormonen na 40'. Want ouder worden gebeurt sowieso, met of zonder hormoontherapie.
"Jouw levensstijl is de basis van je gezondheid."
In de overgang spelen ook andere klieren een rol, en daarom is het beter dat elk persoon individueel en grondig wordt bevraagd, gehoord en onderzocht. De ene vrouw met een aanleg voor schildklierproblemen is niet te vergelijken met een vrouw die tekenen van bloedsuikerderegulatie vertoont. Een vrouw met oestrogeendominantie zal andere klachten hebben dan iemand die tijdens haar vruchtbare jaren aan PCOS leed. Deze variaties worden dus ook beter meegenomen in de bredere puzzel.
Dat maakt het misschien complex, en er is nog steeds een groot tekort aan zorgverleners met diepgaande kennis over de menopauze. Maar als we durven dieper te graven, ook onszelf te onderzoeken, en het hormonale systeem als een geheel beschouwen, kunnen we écht grote stappen vooruit zetten.
Meer weten? Ik leg er nog veel meer over uit in mijn cursus 'menopauze doorprikt'.